Klaunadzińscy

klaunada, działanie plenerowe i spektakl sceniczny

Oto działanie totalne! Istna inwazja dziwności. Zupełnie inny, Burtonowski świat koloru, przerysowania, ale przede wszystkim BAŚNIOWEJ ENERGII!!

Zobaczcie nasze Klauny na ulicy, w parku, na scenie, na otwarciu festiwalu, na wieczorze firmowym. One pasują po prostu wszędzie! W końcu dotarły aż do FINAŁU MAM TALENT!

Klaunice: Eufuria, Beza, Edward, Precyzja i Smętek – postaci równie egzotyczne jak swojskie.

Barwne grono, które jednocześnie przyciąga i odpycha. Lubimy je, bo popełniają błędy, których my się boimy i szaleństwa, na które mielibyśmy ochotę, ale sobie nie pozwalamy.


Kostiumy, charakteryzacja a przede wszystkim naszkicowane grubą kreską postaci i ruch czynią z nich karykatury same w sobie. Ich perypetie i niedorzeczności zapewnią porcję beztroski każdemu. Śmiech niepostrzeżenie oswaja tabu, staje się wentylem dla poważnych tematów.Projekt Latający Teatr Sztuki Ciała współfinansowany przez m.st. Warszawa.

KLAUNADZIŃSCY – wersja sceniczna

W spektaklu występują: Anna Ługowska, Katarzyna Markowska, Joanna Płóciennik, Katarzyna Wróbel, Aneta Brzozowska.

Wyspa Leopolda

“Wyspa Leopolda” to opowieść inspirowana biografią Leopolda Janikowskiego, polskiego XIX-wiecznego podróżnika i etnografa. Sięgając po jego historię opowiadamy o spotkaniu z „innym” i transformacyjnym doświadczeniu wynikającym z takiego spotkania. Dla Leopolda Janikowskiego
wyzwaniem było wszystko czego doświadczył w czasie podróży do Afryki, szczególnie w kontekście kolonialnego wyścigu państw europejskich. Jego próba znalezienia porozumienia z nieznanym jest dla nas inspiracją do zadania sobie pytań współcześnie: co jest inne i co jest swoje, jak negocjować współistnienie między roślinami a ludźmi, jak stworzyć społeczeństwo, którego zasady nie byłyby oparte na przemocy i wyższości ale porozumieniu pomimo różnic kulturowych czy językowych.

Czasem sobie myślałem, a co by było jakbym tam do nieba poleciał, nad chmurami, świat zwiedził nie ten z dołu, a z góry, kogo bym spotkał, co bym jadł, z kim mówił, nad czym się trudził. A czy nad chmurami ten świat byłby inny, na opak, na drugą stronę wywinięty. Czasem śniłem o tym, że spotykam jakiś innych z planet, ale ci inni byliby zupełnie do nas niepodobni. Że byliby jak chmura albo deszcz, jak wiatr albo mgła. Jakbyśmy mieli się dogadać, jak żyć razem, jak rozmawiać, handlować, prowadzić wojny, jak się godzić. Rysowałem na kartkach stwory najdziwniejsze złożone z pary i wody, deszczu i wiatru, ciśnienia i szronu, ale nic nie przybliżało mnie do tego by zrozumieć, jak to jest tam miedzy chmurami, tam daleko. Czasem sobie wyobrażałem, że matka i ojciec są obcymi z kosmosu, zeszli tu na chwilę, szukają światła, porozumienia, miłości. Że są inni i swoi jednocześnie. Całe życie tego innego szukałem, a gdy znajdowałam, to inne okazywało się też mną.

Leopold Janikowski

W spektaklu bierze udział 4 aktorów, w tym dwie aktorki pantomimy, przewidziane są interakcje z publicznością. Scenariusz powstał w oparciu o pamiętniki Janikowskiego, wspektaklu cytowane są jego fragmenty. 

Głównym elementem scenografii są projekcje stworzone z grafik autorstwa malarki Dominiki Ruty. Spektakl trwa 50 minut. Premiera miała miejsce podczas Nocy Muzeów 2022

Dla widzów od 11 r.ż.

Scenariusz, reżyseria: Monika Rejtner
Występują: Adam Gąsecji, Anna Ługowska, Katarzyna Markowska, Monika Rejtner
Grafiki: Dominika Ruta 

Rój

Ponadczasowa opowieść o królestwie, gdzie zastany porządek zostaje zburzony przez pojawienie się Obcego. Nieoczekiwany gość sprawia, że Królowa, jej syn i cały Dwór są zmuszeni do wyjścia ze znanych sobie ról i stają twarzą w twarz ze swoimi najskrytszymi pragnieniami.

Spektakl ruchowy grany zarówno w plenerze jak i na scenie. Mroczny klimat historii najlepiej wybrzmiewa w wieczornym oświetleniu i przy gęstej mgle 🙂

Reżyseria – Joanna Płóciennik

Występują: Katarzyna Markowska, Adam Gąsecki, Katarzyna Wróbel, Anna Ługowska, Hanna Jurczak, Jakub Szymczyna/Filip Wencki

Kostiumy/Scenografia – Martyna Tejwan

Muzyka – Tomasz Ragaboy Osiecki

Trailer – Anna Sasha Jędrzejewska

Światła – Krzysztof Włodarczyk

Wdech Wydech

Ojciec niby był, ale jakby go nie było.
Nigdy mnie nie przytulił.
Ojciec był nieobecny…

Dwoje nastolatków zmaga się z nieobecnością ojca w ich życiu. Kasieńka i Telemach próbują pogodzić się ze stratą, dotykają poczucia osamotnienia i zwątpienia w swoją wartość. Poszukując ojców, szukają swojej tożsamości, podejmują ważne decyzje. Mierzą się także z poczuciem odpowiedzialności za osamotnione, cierpiące matki, którym chcieliby dawać wsparcie. Czy mają na to siłę? Skąd młody człowiek może czerpać moc do zmagania się z trudnościami?

Reżyseria – Maria Seweryn

Występują: Hanna Jurczak, Anna Ługowska, Joanna Płóciennik, Katarzyna Wróbel, Adam Gąsecki, Jakub Szymczyna
Muzyka – Bartosz Ługowski
Śpiew – Joanna Płóciennik, Hanna Jurczak
Kostiumy – Monika Wyrzykowska
Obsługa techniczna – Dominik Szarwacki
Asystentka reżyserki – Zofia Lutarewicz
Zdjęcia – Matylda Durka-Bojarun
Produkcja – Fundacja Sztuka Ciała

Produkcja spektaklu została dofinansowana w ramach Konkursu im. Jana Dormana organizowanego przez Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego. Partnerem projektu jest Fundacja PZU. Premiera odbyła się w Soho Factory.

Konkurs im. Jana Dormana na produkcję spektaklu prezentowanego w szkołach wynika z potrzeby podniesienia jakości artystycznej przedstawień pokazywanych w placówkach oświatowych. Ideą konkursu jest z jednej strony wspieranie szkoły poprzez kształtowanie bogatej i różnorodnej oferty spektakli przygotowanych z myślą o wieku i potrzebach uczniów oraz specyficznych szkolnych warunkach, z drugiej zaś – wspieranie mobilności teatrów i otwieranie ich na wyzwania bezpośredniego kontaktu z widzem poza murami ich instytucji. Patronem konkursu jest Jan Dorman – wybitny twórca polskiego teatru, reżyser i pedagog, wieloletni dyrektor Teatru Dzieci Zagłębia w Będzinie. Więcej informacji na stronie www.dorman.e-teatr.pl